Stemmen

Het is nu 5 uur des nachts en ik kom nét terug van het plaatselijk stemlokaal. De dageraad dient zich reeds aan en de plaag halsbandparkieten die zichzelf meester hebben verklaard in de boom voor mijn huis produceren hun dagelijkse portie nokia-ringtones. Nu vraagt u zich waarschijnlijk af hoe het komt dat ik nu pas thuis kom, welnu, ik zal dat even uitleggen, omdat de meeste van u niet weten wat er allemaal gebeurd op zo'n stemlokaal.

Ik was zo rond een uur of zeven klaar met mijn werk en ik spoedde mij naar het lokaal om gebruik te maken van een van mijn burgerlijke rechten. (wie weet hoe lang dat nog kan, per slot van rekening). Ik parkeerde mijn fiets om de hoek en met stemkaart en paspoort in mijn hand kwam ik in de lobby van het stemlokaal. Het eerste wat mij overkwam was de muur van geluid die er van binnen geproduceerd werd. Een weg banend door de tonen en beats van een van Neerlands vooraanstaande dj's (hij vroeg nog of ik zijn naam niet wilde noemen) werd ik bedolven door confettie en slingers. Op een tweetal balkons boven de ingang werden deze uitgeworpen door mooie jonge mensen gehuld in statige Romeinse gewaden.

Een meisje van een jaar of twintig, little black dress en met vuurrode lippenstift nam mijn jas aan en plantte een perfecte kus op pagina negen van mijn paspoort. Onthutst en aangenaam verrast dwarrelde ik door de openslaande deuren, de grote zaal en een zee van mensen in. Het was een pandemonium! Mensen waren op blote voeten aan het dansen, rozen werden uitgedeeld, vlaggen van alle Europese landen waren met bodypaint op androgyne, menselijke schepsels aangebracht, de bar vloeide rijkelijk en iedereen was druk met elkaar in gesprek over de mogelijkheden hoe we Europa nóg mooier kunnen maken dan het al is.

Schouderend en ellebogend baande ik mij een weg richting een stemhokje. Het was een futuristisch aandoende ruimte, alles in chroom en verdonkerd glas, met een luxe blacklight interface om de begunstigde voor de stem mee aan te geven. Mijn kieskaart werd gescand en ik bracht mijn stem uit op een niet nader te noemen partij. (Groenlinks, motherfuckers!)

Zo, gekweten van mijn taak verliet ik het stemhokje en stak ik een sigaret op. (net zoals na goede sex) Nog voor ik halverwege de sigaret was werd ik door allerlei mensen omarmd. Studenten, ouderen, mannen in pak, mannen in toga's, vrouwen in jurken, kinderen, politieagenten, brandweerlui - iedereen was uitbundig en vrolijk.

Daarna kan ik nog herinneren dat Femke Halsema en Agnes Kant bloemen in mijn haar deden terwijl een Poolse gastarbeider mij de foto's van zijn kinderen liet zijn - twee jongetjes met blonde krullen en blosjes op de wangen.

Oh ja. Aan één kant van de bar stond een eenzame man tussen twee beveiliginsmensen in aan een Amstel Malt te lurken, een kwade blik in zijn ogen en zijn blonde haren flets hangend over zijn indringende schedel..........

Dus, wanneer er volgende keer een stemkaart op uw mat valt, schroom niet en wie weet kom ik u tegen in het stemlokaal!