Raar, Maar Haar

Zoals velen met u ben ik grage lezer van vodjes als de Viva en de Cosmopolitan als ik bij een dokter, tandarts of flets familielid op bezoek ben. Voyeurisme blijft een mooi goed. Wat mij echter steeds meer en meer is opgevallen is het volgende: buiten de vrij ranzige indoctrinatie die zich afspeelt binnen de glossy pagina's van dergelijke anti-feministische periodieken, zitten deze blaadjes ook vol met tips en trucs voor de moderne man. Nou ben ik geenszins een moderne man, dus ik heb moeite om mij aan te sluiten bij het gros van de metrosexuele bullshit waarmee de trotse (nou ja) bezitters van een Y-chromosoom mee gebombardeerd wordt.

Naast een trend voor roze, wollen shirtjes met vrij ruime mannen-decolleté's heb ik bijvoorbeeld ook vólledig de bus gemist als het gaat om het scheren van diverse lichaamsdelen. Stérker nog, ik laat mij eerder inspireren door mannen als Clint Eastwood en John "the Duke" Wayne en laat ik graag een driedaagse schaduw over mijn ruige mannensmoeltje schijnen.

In dit licht mag ik ook graag dagdromen die vol zitten met associaties met het dierenrijk. Zo vereenzelvig ik mij bijvoorbeeld graag met een leeuw (volle manen, gouden vacht), een beer (zo sterk als, zo harig als) en een wolf (súperruig!). Deze dieren boezemen angst in. Dwingen respect af. Maar: zijn ook knuffelig verantwoord. Wie wil er niet met een levengrote pluche wolf in bed liggen?

Laat ik nog even doorgaan op deze vrij vergezochte analogie. Zo zijn er naast de navrante, ontharende, metro-losers ook dieren die (van zichzelf) volledig ontdaan zijn van haar. Zo heb je hagedissen en, oh.....kakkerlakken. Iedereen heeft een volledig terechte ingebouwde weerzin voor beide van deze haarloze groepen. Gek eigenlijk dat de moderne mensch geacht wordt steeds meer op een haarloze komodo-varaan te gelijken en steeds verder van de trotse leeuw af zou moeten staan.

En dan heb ik nog niet eens over het praktische aspect. Ik zie het al voor me. Op een zonnige zondagmiddag, na een welverdiend ontbijtje, kopje koffie eens lekker wat tijd voor mezelf nemen om met een specifieke, peperdure Gilette crème tussen één en drie des middags eens goed chest-and-scrotum-shaven. Om lekker Viva-verantwoord mijn innerlijke vrouw te omarmen. En jeuken dat dat volgens mij doet, zo'n innerlijke vrouw. Plus, daar zit je dan, dat witte schuim is goed aan het intrekken rond de familiejuwelen, belt je moeder. Hoi mam, wat ben jíj aan het doen?

Enfin, niet dat ik de illusie heb dat het gesputter van mijn kleine minderheid enige deuk zal maken in de voortrazende modegrillen van de verkakkerlakking van de man (en vrouw, overigens), maar ik kon het toch niet laten om mijn mede-mannen een hart onder de vacht te steken. Desalniettemin wil ik u allen oproepen, mannen, verénigt u, gooi de scheermessen in de wilgen, verzet u tegen het cultureel imperialisme van de lizard freaks en véég uw harige reten af met die glossy pagina's, hoeveel tijd het ook mag kosten!