Monday, August 24, 2009

Burgerlijk

"Ja, hééérlijk, zó'n leuk huisje gevonden. Éééénig. Ik vind het zo lekker om mijn eigen huisje te hebben. Wordt natuurlijk ook wel tijd, ik bedoel, ik ben al zesentwintig. Dan wil je toch op een gegeven moment een plekje voor jezelf hebben. Maar, ik wou het ook zelf. Ik vond het wel best zo, eerst mijn studie lekker afmaken, ja - commerciële economie, tsja, je wil toch een baan hebben, en dan is het wel lekker om nog thuis te wonen. Je hebt dan al die vaste lasten niet, hè? Plus, als je een huisje huurt, dan gooi je toch geld weg, gewoon iedere maand geld weg - nou, mij niet gezien hoor.

"En ik ben natuurlijk vorig jaar wezen backpacken, zo leuk. Lekker in een strandtent gewerkt aan de kust in Australië, die mensen daar zijn zó aardig. Kwam daar twee andere Nederlandse meisjes tegen, súpergezellig, samen lekker wat gaan drinken, zó leuk. Één ervan, Melanie, studeerde óók commerciële economie, nououou, hoe verzín je het? Maar dan wel in Utrecht, hoor. Via haar heb ik uiteindelijk ook mijn huisje gevonden. Jaahaa, een collegaatje van haar heeft een vriend, en die is makelaar - ook zo'n leuk beroep, heb ik ook wel eens aan gedacht - de makelaardij in te gaan, maar ja, ik was al begonnen met commerciële economie, en je moet afmaken waar je aan begint hè? En nou, Erik - zo heet die jongen, die heeft wat ervoor gezorgd dat ik met Jeroen een leuk huisje gevonden heb, god, ik heb er zó súperveel zin in.

"Ik kan niet wachten, lekker naar Ikea, spulletjes kopen, ik heb al zoveel ideeën, gordijnen, en zo'n leuke bank, ja, ge-wel-dig. Maar ja, kost wat hoor, maar, gelukkig hebben Jeroen en ik goed gespaard de afgelopen jaren. Tsja, we wilden nog naar Turkije gaan deze zomer - lekker in de zon liggen, niets doen, ik had al zo'n gewéldig boek van Saskia Noort al tijden liggen, maar ja, toen kwam dat huisje en dat kónden we gewoon niet laten liggen.

"Tis wel spannend hoor, moeten we ook een hypotheek nemen, daar komt veel bij kijken, joh! Zoveel dingen vragen ze, ja, weet je, ik weet het ook niet, ik wil gewoon zo laag mogelijke lasten, kijk, je moet natuurlijk ook een beetje kunnen leven. God, maar ik ben zo blij.

"We hebben het afgelopen zaterdag nog gevierd, wij onze ouders gebeld, lekker uit eten gegaan. Ja, naar die ene Chinees, lekker wokken, dat is toch de uitkomst, je mag lekker pakken wat je wil, van die grote gamba's en alles, zit je niet zo opgedirkt, en toen we het nieuws vertelden, nouuu, m'n moeder hád het niet meer, ze moest bijna huilen. "

1 comment:

  1. Koude rillingen lopen over mijn ruggegraat...

    ( Heb zelf ook eens iets gepoogd te schrijven over een type dat na het huis aan een kind wil, om de verveling en de misschien toch niet zo ééénige realiteit van het burgerlijke leven wat op te leuken ;-) )

    ReplyDelete